สาเหตุของการขาดทุน

การ形成ขาดทุนส่วนใหญ่เป็นผลมาจากสาเหตุทั้งสี่ประการนี้: 1. มองทิศทางผิด. หลังจากเข้าสู่ตลาด สถานการณ์ไม่ได้เป็นไปตามที่คาดหวัง แต่กลับพุ่งไปทางการตัดขาดทุน 2. จุดตัดขาดทุนไม่เหมาะสม. สถานการณ์ไม่ได้เดินตามที่คาดหวัง แต่กลับมีการย้อนกลับมาแล้วไปถึงจุดตัดกำไรแต่กลับถูกตัดขาดทุน 3. ราคาที่เข้าตลาดไม่เหมาะสม. การเข้าสู่ตลาดขึ้นอยู่กับการต่อต้านตลาดหรือแม้ว่าจะเข้าตลาดในทิศทางที่ถูกต้อง แต่ราคาสูงเกินไป ในช่วงเวลาสั้น ๆ สถานการณ์จะมีพื้นที่ในการย้อนกลับมาก การตัดขาดทุนจึงถูกบังคับให้ใหญ่และหวังว่าสถานการณ์จะไม่ย้อนกลับหรือย้อนกลับเล็กน้อย เมื่อความคาดหวังไม่เป็นไปตามที่ต้องการก็ต้องตัดขาดทุนก่อนเพราะความกดดันทางจิตใจมากเกินไป 4. จุดตัดกำไรวางไว้ไกลเกินไป. สถานการณ์ไม่สามารถไปถึงจุดโกยกำไรที่คาดการณ์ไว้เพราะสาเหตุต่าง ๆ ก็กลับมาทำร้ายการตัดขาดทุนหรือไม่ก็แขวนอยู่กลางอากาศ.

วิธีการแก้ไขปัญหา

วิธีแก้ไขปัญหาต่าง ๆ: ปัญหาที่หนึ่ง: เมื่ออยู่ในตลาดขาลงควรทำตามตลาด ควรระมัดระวังเมื่อถึงระดับแรงสนับสนุนหรือระดับสำคัญ; ในตลาดที่เบี่ยงเบนควรหยุดพักหรือสั่งซื้อตรงจุดที่ผ่านการเบี่ยงเบน. ปัญหาที่สอง: 1. จุดตัดขาดทุนควรมีเหตุผลด้านเทคนิค ไม่ว่าจะเป็นจุดสูงสุดก่อนหน้า หรือลายแนวโน้ม และควรวางช่วงระยะห่างระหว่าง 5 ถึง 30 จุดตามสถานการณ์ในตลาด ในตลาดที่ปรับตัวลงควรให้ช่วงระยะห่างไปได้มากช่วงหนึ่ง. 2. การตัดขาดทุนแบบรวม, เพิ่มในบางตำแหน่ง, บางตำแหน่งไม่ต้องเพิ่ม. 3. ตั้งค่าการติดตามขาดทุนเพื่อเพิ่มโอกาสในการทำกำไร.

ปัญหาที่สาม

1. หากราคาตลาดไม่เหมาะสมอย่าบังคับเข้าตลาด, คาดการณ์จุดแตกและอิงตามจุดแตกเพื่อเข้า. 2. การคาดการณ์จุดแตกเก่าควรมองไปที่กราฟ K สั้น ๆ หาจุดต้านหรือต่อสู้ที่มีค่า.

ปัญหาที่สี่

1. จุดทำกำไรต้องมีเหตุผลทางเทคนิค ไม่ว่าจะเป็นจุดสูงสุดก่อนหน้า หรือลายแนวโน้ม และควรวางระยะห่างระหว่าง 5 ถึง 30 จุดตามสถานการณ์ในตลาด โดยทั่วไปในตลาดที่สำคัญควรวางระยะห่างน้อย ในตลาดที่เบี่ยงเบนหรือดิ่งมากควรให้ช่วงระยะห่างไปมากขึ้น 2. การตัดกำไรแบบรวม โดยการตัดกำไรบางส่วน 3. การติดตามกำไร. 4. เมื่อลงคำสั่งควรคาดการณ์เวลาที่จะถึงจุดทำกำไรและเงื่อนไขในการเปลี่ยนแนว หากสองอย่างใดอย่างหนึ่งถูกต้องแต่ยังไม่ทำกำไรควรพิจารณาตลาดใหม่ เทียบกับการปิดสถานะและตั้งค่าสถานะใหม่สำหรับจุดตัดขาดทุนและจุดรับกำไร.