การเริ่มต้นทฤษฎีที่วุ่นวาย

ก่อนหน้านี้ฉันได้อ่านบทความในบล็อกของเพื่อนเกี่ยวกับ "ข้อคิดหลักของทฤษฎีที่วุ่นวาย" และมันก็ทำให้ฉันรู้สึกน่าสนใจ ในที่นี้เราจะมาดูหลักการ "ความไม่มีสาเหตุของระบบที่ไม่เป็นเชิงเส้น" ในตลาดการเงิน ตัวอย่างเพื่ออธิบายปัญหานี้คือ การมีจุด A และ B บนกระดาษเปล่าแล้วให้ลองเชื่อมต่อจากจุด A ไปยัง B ถามว่ามีเส้นทางหลายเส้นทางไหม? ฉันคิดว่ามันมีมากมายจริง ๆ โดยทั่วไปแล้วการพยากรณ์แนวโน้มในตลาดการเงินก็เหมือนกับการเชื่อมต่อจากจุด A ไปยัง B ผลที่ได้จะมีความแตกต่างกันมากมาย ตลาดการเงินอาจมีการเคลื่อนไหวที่ตรงกับการพยากรณ์บางประการ แต่ก็อาจจะไม่ได้อยู่ในผลพยากรณ์เลย

ความไม่แน่นอนในตลาดการเงิน

ข้อผิดพลาดในการพยากรณ์มีได้มากเพียงใด? ก่อนอื่น เราจะทำให้ปัญหานี้ง่ายขึ้น ไม่ได้พยากรณ์อนาคตตามสถานการณ์ปัจจุบัน แต่จะพยายามย้อนกลับไปในอดีต กล่าวคือ เมื่อทราบตำแหน่งที่แน่นอนของจุด A และ B หลังจากเดินจาก A ไปยัง B ให้คุณกลับจาก B ไปยัง A โดยที่ไม่มีจุดอ้างอิงระหว่าง A และ B ผลที่ได้ก็น่าจะมีความแตกต่างอย่างมาก เช่นเดียวกับบุคคลที่พยายามย้อนกลับกราฟแบบ 1 นาทีโดยอิงจากกราฟแบบรายวัน ความแตกต่างนี้ก็ชัดเจน หากเราจะพยายามพยากรณ์อนาคตในตลาดการเงินเองนั้นก็เหมือนกับว่าเรารู้แค่จุดเริ่มต้นแต่ไม่รู้จุดสิ้นสุด

การตอบสนองต่อเงื่อนไขเริ่มต้น

ในทฤษฎีที่วุ่นวาย หลักการ "ความไวต่อเงื่อนไขเริ่มต้น" และ "กฎพลังงาน" ก็มีการปรากฏในตลาดการเงินเช่นกัน นักฟิสิกส์ยิ่งใหญ่เซอร์ไอแซค นิวตัน เคยกล่าวไว้หลังจากล้มเหลวในหุ้นว่า "ฉันสามารถคำนวณวงโคจรของดวงดาว แต่ไม่สามารถคำนวณความบ้าคลั่งของมนุษย์ได้" ความตอบสนองของมนุษย์ต่อสถานการณ์เดียวกันนั้นมีรูปแบบที่หลากหลาย การตัดสินใจของแต่ละบุคคลต่อข้อมูลใด ๆ นั้นยากที่จะประเมิน แล้วจะมีความยากเพียงใดในการคาดการณ์การตอบสนองรวมของกลุ่มนักลงทุนทั้งหมด? มีการสร้าง "ทฤษฎีการเงินพฤติกรรม" ซึ่งนำจิตวิทยามาใช้ในด้านเศรษฐศาสตร์

ทฤษฎีพีชคณิตในตลาด

หลักการความไวต่อเงื่อนไขเริ่มต้นนั้นมีผลต่อทิศทางแนวโน้ม นักลงทุนที่เคารพในข้อมูลจะมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความชัดเจนในแนวโน้ม และ "กฎพลังงาน" ก็มีผลต่อความแรงของแนวโน้มด้วย หากนักลงทุนมีการตอบสนองที่แข็งแกร่ง แน่นอนว่าความผันผวนในตลาดการเงินจะยิ่งใหญ่ตามไปด้วย ทฤษฎี "การสะท้อน" ของจอร์จ โซรอสได้รวมหลักการทั้งสองนี้เข้าด้วยกันได้อย่างยอดเยี่ยม

พีชคณิตในมิติของเวลาและพื้นที่

ทฤษฎีพีชคณิตในตลาดการเงินมีการแสดงออกในด้านเวลาและพื้นที่ เวลาเข้ามามีผลกระทบอย่างมาก อาคารเวลาที่ยาวนานจะช่วยในการเปลี่ยนแปลง มากไปกว่านั้น การเปลี่ยนแปลงนี้ยิ่งถูกเพิ่มพูนในตลาดการเงิน เนื่องจากกิจกรรมทางการเงินในปัจจุบันเริ่มมีความเป็นนามธรรมมากขึ้น เช่น เงินตราแบบดั้งเดิมถูกแทนที่ด้วยเงินสกุลดิจิทัลและฟิวเจอร์สเองเป็นเพียงการคาดการณ์ในอนาคต และแทบจะไม่เกี่ยวข้องกับการส่งมอบสินค้าจริง

การมองแบบรูปทรงและการปรับมิติ

ยิ่งเวลาเป็นปัจจัยในการเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ มากเท่าใด ก็ยิ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงมากขึ้นเท่านั้น ตัวอย่างเช่น เราสามารถดูกราฟวันและกราฟ 1 นาทีในช่วงเวลา 24 ชั่วโมง แม้ว่าเราเห็นกราฟแบบ K line ที่ซับซ้อนมาก แต่ก็ลดลงเหลือเพียงหนึ่งเส้น ในเวลาเดียวกัน หากเรามองในช่วงเวลาที่ยาวนาน กราฟนั้นก็อาจกลายเป็นจุดเล็ก ๆ ได้ เมื่อเราใช้มุมมองมหภาค เราก็มองเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้ด้วยมิติที่กว้างขึ้นในการเคลื่อนไหวภายในเวลา

ความซ้ำซ้อนในตลาด

สุดท้ายนี้ ความคล้ายคลึงและการจัดระเบียบตนเองในทฤษฎีที่วุ่นวายก็ให้แง่มุมเกี่ยวกับตลาดการเงินเช่นกัน สมมติฐานเบื้องต้นของการวิเคราะห์ทางเทคนิคคือ "ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย" แต่คำถามอยู่ที่ว่า ประวัติศาสตร์นั้นเป็นเพียงการเลียนแบบหรือถูกผลักดันให้เหยียบทางเดียวกัน นักวิจารณ์เชื่อว่าการพัฒนาประวัติศาสตร์เป็นไปในทางไร้ระเบียบ และขึ้นอยู่กับความเชื่อมั่นของมนุษย์ในการควบคุม ก็ย่อมมีผลบนทิศทางการเดินของตลาดว่าสิ่งต่าง ๆ จะพัฒนาไปในทิศทางใด